Veilige haven

De voordeur van diaconaal inloophuis ’t Hemeltje zwaait open en een enthousiaste schaterlach rolt naar buiten. ‘Wees welkom!’ Jeannet Venekamp bruist van energie. In de Eindhovense dagopvang is ze secretaris en vooral duizendpoot. Alles om te zorgen dat ’t Hemeltje overeind blijft. ‘Als wij er niet meer zijn, weet ik niet wat er met onze gasten zou gebeuren.’

Voldoening

Binnen staan de stoelen nog op de tafels. ‘Vanmiddag komt hier zo’n tachtig man over de vloer,’ vertelt Jeannet. In een kleine keuken pruttelt een koekenpan vol braadworsten. Een vrijwilliger is ermee in de weer, terwijl anderen de vloeren vegen. Een piepjong hondje dartelt er tussendoor. ‘Hierrrrkomen Beer!’ Zijn baasje, zelf voormalig dakloos, houdt tijdens het bezemen zijn aandacht op het beestje. ‘Zijn steun en toeverlaat’, weet Jeannet. ‘De liefde van zo’n hond is onvoorwaardelijk. Als je geen vrienden of familie om je heen hebt, is dat een enorm gemis. ’t Hemeltje is een plek waar we die trouw ook bieden. Waar iedereen gelijkwaardig is, gezien en gehoord wordt, en niet wordt afgewezen. Een thuis.’

't Hemeltje Jaennet Venekamp veilige haven

Jeannet zet zich al twaalf jaar vrijwillig in als secretaris voor deze veilige haven in Eindhoven. ‘Ik ben afgestudeerd bestuurskundige en werkte een tijd in Duitsland. Maar na verloop van tijd vroeg ik me af of het advieswerk nog bij me paste. Ik was actief in de kerk, en rolde van daaruit in deze functie.

 

Als duizendpoot kan ik hier echt mijn ei kwijt. Ik doe secretariaatswerk, maar ook wat relatiebeheer, fondsenwerving en soms ook gewoon de boodschappen. Daarnaast zorg ik dat de gemeente ons opmerkt. Mijn werk betaalt zich uit in voldoening. Ik krijg er geen geld voor, maar dat zou ik ook niet willen. Elke cent is nodig, want wat hier gebeurt, is essentieel. Als wij er niet meer zijn, weet ik niet wat er met onze gasten zou gebeuren.’

De dagopvang heette oorspronkelijk anders. Maar onze gasten noemden ons ’t Hemeltje. Prachtig, toch? Na een tijdje hebben we die naam officieel gemaakt.

Jeannet Venekamp Secretaris diaconaal inloophuis ’t Hemeltje

Even niets

Zo’n 25 jaar geleden is deze opvang opgericht vanuit de protestante kerkgemeenschappen in de regio. Jeannet: ‘Maar geloof speelt hier geen hoofdrol – iedereen is welkom. De gasten bepalen zelf wat ze willen doen en bespreken. Wij staan voor ze klaar en bieden altijd een luisterend oor. Daarnaast kunnen mensen hier gewoon op adem komen, een praatje maken, een bakje koffie drinken. Even rust, even niets moeten – dat is heel belangrijk voor ze.’

Geen onderscheid

Het begon klein, maar nu ontvangt ’t Hemeltje tussen de vijftig en tachtig mensen op een dag. Jeannet: ‘Eenzame mensen uit de buurt, dakloze mensen, en ook mensen uit Midden- en Oost Europa, die in Nederland weinig recht op hulp hebben. Hier maken wij dat onderscheid niet. In onze maatschappij worden mensen met problemen steeds meer genegeerd.’ Daar moet echt iets aan veranderen, vindt Jeannet: ‘Kijk eens wat verder, denk ik vaak. Leef je wat meer in. Begin eens met die man of vrouw bij de ingang van de supermarkt te begroeten. Dan heb je iemand letterlijk en figuurlijk gezien.’

Fonds Franciscus

’t Hemeltje wordt gesteund vanuit Fonds Franciscus, een vangnet voor mensen waar nauwelijks nog iemand naar omziet. Lees meer over ons programma voor inloophuizen.

Inloophuizen