Heijmans en Kansfonds op de PROVADA: Een stad voor iedereen

Op de Provada komt iedereen die er toe doet in de Nederlandse vastgoedwereld. Van architecten tot ontwikkelaars en van gemeenten tot investeerders. Er wordt volop genetwerkt en kennis uitgewisseld. Midden in de stand van Heijmans, een oase van rust te midden van de drukte van de Provada, vond de bijeenkomst ‘Een stad voor iedereen, ook voor dak- en thuisloze mensen’ plaats. Christiaan Cooiman, gebiedsontwikkelaar bij Heijmans, is in zijn element op de vastgoedbeurs, terwijl het voor Anne Damen en Willem van Sermondt van Kansfonds, en Thijs van den Enden van het IPW, even wennen is. “We zijn hier op een plek waar je een organisatie als de onze niet meteen verwacht, vertelt Damen aan het publiek. “Met nieuwe partners zoals Heijmans kun je tot nieuwe oplossingen komen. Daarom zijn we hier.”  

Menselijke en financiële verantwoordelijkheid 

Heijmans is een van de grote spelers in de vastgoedwereld en vindt het belangrijk om het onderwerp dak- en thuisloosheid bespreekbaar te maken. Dat dat geen vanzelfsprekendheid is, blijkt als Cooiman vertelt over het grootschalige nieuwbouwproject Waterkant in Rotterdam, waar ook ruimte komt voor een Huis van de Wijk, een nacht/crisisopvang en beschermd wonen plekken. Midden in een levendige woonwijk. Een unicum. “Ik ben al 21 jaar gebiedsontwikkelaar maar dit is voor het eerst dat er vanaf het begin rekening is gehouden met mensen in kwetsbare situaties.” Ook bij Heijmans weten ze inmiddels: als je mensen sneller weer een dak boven het hoofd geeft, leiden ze een gezonder leven en kost het de maatschappij minder geld. “We hebben als onderneming zowel een menselijke verantwoordelijkheid als een financiële. Door ons vast te houden aan ‘follow the money’ lossen we én een menselijk drama op én besparen we de maatschappij geld.”

Snelheid kost niets

Een direct antwoord op die vraag blijft uit. Wel komen er andere oplossingen voorbij. Woningen splitsen. Kleine studio’s van zo’n 25m2 bouwen in plaats van een nachtopvang. Woningen bij zorginstellingen realiseren. Of alternatieve woonvormen, zoals woningen met logeerkamers, omarmen. Pieter Paul Slikker, wethouder in Den Bosch, vult aan dat er ook nog een oplossing is die niets kost: snelheid. “In Nederland zit iemand die dakloos is gemiddeld een jaar in de opvang. Ook de mensen die eigenlijk maar één nood hebben: geen huis. Met onze ‘Wonen Eerst’ aanpak lukt het in ’s-Hertogenbosch om deze inwoners die in de opvang verblijven in tien weken aan een eigen woonplek te helpen. Zodat mensen hun baan houden, niet depressief worden, zo snel mogelijk uit de pauzestand van het leven komen. De grootste winst kost dus geen geld, wel beter samenwerken, blijven bouwen en voorrang geven aan degenen met de hoogste nood.” “Een eigen stabiele woonplek, met privacy en de zekerheid dat je er mag blijven, voorkomt dat mensen zorgbehoevend worden”, beaamt van Sermondt. “Daarom is Housing First zo effectief.”  

Werelden samenbrengen

Op de vraag wat projectontwikkelaars nodig hebben om dak- en thuisloze mensen woonplekken te geven, antwoordt Cooiman dat het begint bij minder regeldruk vanuit de overheid, maar zeker ook bij meer bewustwording in de bouwwereld. “Het staat bij bijna niemand op de radar. Gemeentes kunnen een rol spelen door duidelijk te maken dat het loont om mensen snel perspectief te bieden.”  

Met die woorden loopt de bijeenkomst na een uur ten einde. Voor veel bezoekers was praten over dak- en thuisloosheid in deze commerciële omgeving wel even wennen, maar de kiem voor samenwerking tussen twee uiteenlopende werelden is gelegd. “Onze samenwerking met Kansfonds stopt niet,” aldus Cooiman. “Andersom geldt dat wij de woonwereld langzaam maar zeker beter leren kennen, ontdekken wat hen drijft en waar kansen liggen voor woonplekken voor dakloze mensen in de ontwikkeling van gebieden” zegt Damen. “Dat biedt openingen voor nieuwe oplossingen in de toekomst.”