De Nationale Postcode Loterij streeft naar een groene en rechtvaardige wereld. Jaarlijks steunt de organisatie daarom ruim honderd goede doelen, die zich ook sterk maken voor (een deel van) deze missie. De financiële steun van de loterij is vrij besteedbaar. Dat betekent dat goede doelen zelf mogen bepalen aan welke projecten ze het geld uitgeven. En dat is vrij uniek. ‘Wij geloven dat de goede doelen die wij steunen, zelf het beste weten waar de bijdrage de meeste impact maakt’, zegt Dorine Manson, managing director van de Nationale Postcode Loterij. ‘Ze hoeven daarom geen extra verantwoording bij ons af te leggen, maar we kijken wel kritisch bij welke organisaties dat vrij besteedbare geld in goede handen is.’
Kansfonds maakt een ongeziene groep zichtbaar
De Nationale Postcode Loterij is al jaren een belangrijke gever aan Kansfonds. Mede dankzij hun bijdrage kan Kansfonds zich dagelijks met hart en ziel inzetten voor de meest kwetsbare mensen in onze samenleving. Wat maakt de loterij en Kansfonds zo’n goede match? We vroegen het aan Dorine Manson, managing director van de Nationale Postcode Loterij.
Durf
Kansfonds ontvangt al sinds 2006 jaarlijks een bijdrage van de Postcode Loterij, in totaal nu 142,8 miljoen euro. ‘Kansfonds zit in de haarvaten van de samenleving’, zegt Manson. ‘De projecten en organisaties die ze steunen bereiken mensen die vaak ongezien blijven, zoals dak- en thuisloze jongeren, ongedocumenteerden en mensen die leven in armoede. De organisaties zijn vaak heel lokaal georganiseerd. De initiatiefnemers en vrijwilligers weten daarom precies wat er speelt. Zij geven iedereen de kans om een waardig leven te leiden. Kansfonds durft te investeren in deze projecten en daarmee ook in zeer kwetsbare doelgroepen. Juist in deze tijd is dat ontzettend belangrijk. Die belangrijke missie ondersteunen wij graag.’
Veel mensen hebben geen idee dat er in hun eigen land zo’n grote groep mensen aan de kant staat.
Onwetendheid
‘Er zijn in ons land nog steeds te veel mensen die niet weten waar ze diezelfde nacht kunnen slapen, nauwelijks geld hebben om eten voor hun kinderen te kopen of bij niemand terechtkunnen als het slecht met ze gaat. Tegelijk hebben veel mensen geen idee dat er in hun eigen land zo’n grote groep mensen aan de kant staat. Dat merkte ik toen ik directeur was bij VluchtelingenWerk Nederland. Voor veel mensen ging de vluchtelingencrisis pas leven toen de 3-jarige Aylan dood aanspoelde op het strand van Bodrum. Iedereen herinnert zich nog wel die verschrikkelijke foto. Sociale media explodeerden: er moest wat gebeuren! Wij kregen toen in twee maanden zo’n tienduizend nieuwe aanmeldingen van vrijwilligers. Nederland liet zich toen van haar beste kant zien.’
‘Dat vond ik heel bijzonder om te ervaren. Het vluchtelingenprobleem werd door één foto plots heel zichtbaar. En dat zichtbaar maken van een kwetsbare groep mensen is enorm belangrijk. Daarom ben ik blij dat wij Kansfonds in zijn missie kunnen steunen.’
