‘Mijn vader overleed al toen ik heel jong was’, vertelt Santi. ‘Daarna zocht mijn moeder, die psychische problemen heeft, niet de beste mannen uit. Huiselijk geweld was geen uitzondering. Ook mijn laatste stiefvader werd agressief, door alcohol. Mijn moeder ontvluchtte de situatie door alleen nog avonddiensten te draaien. Maar ik zat dan alleen met hem opgescheept. Met alle gevolgen van dien. Vanaf mijn veertiende deed ik alles om zo min mogelijk thuis te zijn. Maar zonder geld moest ik toch steeds weer terug.’
Sleutel tot succes
Op haar zestiende doet Santi de deur echt achter zich dicht en begint een leven van buiten zijn en bankhoppen. Er verstrijken vijf jaren voordat ze bij Bernard belandt, op de Binnenvest, een stichting voor maatschappelijke opvang en beschermd wonen in de wijk. ‘Hij praatte niet alleen met me, maar begon meteen dingen te regelen.’ Er spelen al heel snel allerlei problemen bij dit soort jongeren, legt Bernard uit. ‘Van schulden en schuldgevoelens, tot verkeerde vrienden en gebrek aan perspectief. En de belangrijkste sleutel tot een oplossing? Dat is de sleutel van een huis. Daar ben ik dus zo snel mogelijk achteraan gegaan.’
