Uit huis worden geplaatst wegens overmatig blowen. Van kamertje naar kamertje hoppen. Verslaafd raken aan cocaïne, en stelen om het spul te kopen. Alles gaat mis voor de jonge Roland, en hij belandt op straat. ‘Ik sliep maandenlang in de nachtopvang.’ Een hulpverlener raadt de stichting Ervaring die Staat (EDS) aan. ‘Ik ging er met tegenzin naartoe. Beetje knutselen met daklozen zeker? Nee dank je.’
Maar Rolands verwachtingen worden overtroffen. ‘Het was er warm, gezellig. Er liep een team van ervaringswerkers en professionals tússen de deelnemers. Hun verbinding was duidelijk te voelen. Het team zelf vertrouwde me, iets wat ik in geen jaren had gevoeld. Ze zagen mij en wilden helpen. Dat was het moment dat ik ook deelnemer bij de stichting werd: ik wilde hier blijven en groeien.’
‘Ik kickte af van de harddrugs en startte binnen de stichting mijn eigen tuiniersbedrijfje. Via EDS kreeg ik een appartement aangeboden en rondde ik een opleiding af. Nu werk ik bij de stichting als facilitair medewerker en mag ik zelfs mijn rijbewijs halen. Wie had dat gedacht? Wat er verder op mijn pad komt, daar kijk ik niet naar. Dat heb ik meegenomen uit mijn verslaafde jaren. Ik leef vandaag en vandaag is het goed. Eindelijk. Daar mag ik mezelf en EDS voor bedanken.’
