‘Er waren dagen dat ik dacht: zoek het maar uit, voor mij hoeft het niet meer. Ik zat zo diep. Wat er was gebeurd? Vlak voordat de scheiding werd uitgesproken overleed mijn ex. Daardoor draaide ik volledig op voor de belastingschuld waar hij een groot aandeel in had. No mercy. De schuldsanering was zwaar, de armoede groot. Ik had ook nog twee kleine kinderen. Achteraf denk je: hoe deed ik dat? Nog steeds is het sappelen.
Vreselijke dingen
Leven in armoede is alsof je in een kooi zit waarin zelfs het meest basale ontbreekt. Af en toe krijg je wat toegeworpen vanuit de regelingen en voorzieningen die er zijn. Steeds weer vertellen overheidsinstanties wat je moet doen en laten. Krijg je weer een sportcoach of een voedingscoach, allemaal bedacht zonder dat je iets wordt gevraagd. Je voelt je minderwaardig, alsof je dom bent en hebt gefaald. Wat mensen over je denken duwt je nog verder de schaamte in. Je krijgt ook de vreselijkste dingen naar je hoofd geslingerd.