‘Daarna ging niet alles meteen van een leien dakje. Ik kreeg schulden, lichamelijke problemen en ook psychische klachten – mede doordat mijn vader zelfmoord pleegde. Dankzij hulp van verschillende instanties gaat het nu gelukkig beter met me.’ De situatie van toen levert Ralf nu waardevolle ervaring op. Die zet hij in als lid van de Wijze Raad; een initiatief van Kansfonds dat dak- en thuisloze jongeren mee laat bepalen welke projecten het financiert.
‘Projecten voor dak- en thuisloze jongeren zijn heel erg belangrijk. Want zonder vaste woonplek kun je niet goed opgroeien en is het lastig om een plek in de maatschappij te vinden. Ik help door vanuit de praktijk mee te denken. Bij elk plan dat wordt ingediend, vraag ik me af: had dit mij destijds geholpen? Zo was er een plan om dakloze jongeren bij pleeg- of gastgezinnen te plaatsen. Maar zonder screening weet je niet of die jongeren daar wel kunnen aarden, bedacht ik me. Zowel Kansfonds als de organisatie die het plan indiende begrepen mijn punt. Dus zoeken ze nu naar een betere oplossing. Heel fijn, want één ding staat voor mij vast: een uitweg moet er altijd zijn.’