‘Je kunt nooit genoeg investeren in het beter begrijpen van problemen’

Kansfonds bestaat 65 jaar. Om deze respectabele leeftijd te vieren, nodigen we betrokken mensen uit om hun herinneringen te delen, en een blik op onze toekomst te werpen. Dit keer is het woord aan Diederik Slot, voormalig directeur van Kansfonds.

1. Hoe raakte je betrokken bij Kansfonds?

‘Door mijn vriendschap met toenmalig directeur Thomas van de Ven. Hij vroeg me in 1996 om zijn adjunct te worden. Dat pakte heel goed uit. Ik deed het werk met veel plezier en volgde Thomas in 2004 op als directeur. Het fonds ademde bij mijn aantreden de verzuiling en traditie van de vijftiger jaren. Een fonkelend fonds in een stoffig jas, noemde ik het toen wel eens. Gelukkig is die snel aan de kapstok gehangen en kreeg het werk glans. We gingen een periode in van grote vernieuwing.’

2. Welke projecten zijn je het meest bijgebleven?

In die tijd gingen we ons op het buitenland oriënteren. Met name op Midden- en Oost-Europa, dat met de val van de muur in zicht kwam. En wat denk je? Er bleken net zulke problemen te spelen als destijds in Nederland. Kinderen die in armoede opgroeien, eenzaamheid van ouderen, mentale problemen, verslaving. We hebben veel kunnen doen, samen met andere fondsen. Net als in Suriname overigens. En op de Caribische eilanden, waar Kansfonds tot op de dag van vandaag actief is.’

3. Wat vind je van de nieuwe koers van Kansfonds, met de focus op thuisgeven?

‘Een mooie en heel zuivere benadering. Het concept “thuis” is iets breeds. Het gaat niet alleen om een dak boven je hoofd maar ook over veiligheid, geborgenheid, vertrouwen en uiteindelijk om bestaanszekerheid. Kansfonds profileert zich daarbij als kenner van de problematiek en luistert goed naar mensen in de meest kwetsbare situaties. Dat is belangrijk, want je kunt nooit genoeg investeren in het beter begrijpen van problemen.’

4. Ben je persoonlijk betrokken bij de mensen in die meest kwetsbare situaties?

‘In zekere zin wel. Vroeger heb ik in een huiskamerproject van de kerk gewerkt voor eenzame mensen uit de buurt, soms met psychische problemen, en ook een enkele asielzoeker. Op zondagen dronken we thee, puur om te luisteren en verbinding te zoeken. Nu werk ik bij Porticus, een fonds dat zich net als Kansfonds richt op mensen in kwetsbare omstandigheden. Zoals vluchtelingen. We creëren veilige vluchtroutes en zorgen dat mensen in ons land hen samen opvangen.’

5. Wat betekent Kansfonds voor jou?

‘Voor mij persoonlijk was het een geweldige kans om iets te betekenen voor mensen in de knel. En om samen te kunnen werken met de mensen die het verschil maken in maatschappelijke  organisaties. Dat zijn echte agents of change. Petje af. Ook de verbindende kracht van het team bij Kansfonds en de vrijwilligers in bestuur en commissies mag niet onvermeld blijven. Ik ben nog altijd trots dat ik daar deel van uitmaakte.’